De Dijkdichters

Archief: Anne Graalman

Anne Graalman

Wijnbespiegelingen

Ach was ik maar een druiventros
en plukte jij mij teder los
of een wijntje in je glas
dat zo liefdevol ontkurkt was

Je ruikt aan mij
bekijkt mij goed
je vindt mijn kleur zo mooi
prijst mijn sappig volle gloed

Bij het proeven door je mond
komen mijn geuren los
een hoogtepunt als 'k je beval
dan drink je mij terstond

Maar ben ik ongerijpt of wrang
spuug jij me snel weer uit
toch doe 'k geen water bij de wijn
probeer jouw 'grande Cru' te zijn

© Anne Graalman, oktober 2012

- Naar (begin) (einde) pagina.



Meisjestas

Dag meisje met je rode tas
wat ben je trots dat je hem kreeg
je stapt parmantig naast mij voort
nu nog klein, je tas nog leeg.

Je tas, uniek gemaakt voor jou
omdat ik zoveel om je geef
en jij van kinderliedjes houdt
ik hoop het mee te maken

dat je tas een bergplaats wordt
veilig voor de spullen op je weg
die jou volwassen zullen maken
na je leven in het hier en nu

en ... neem je later een damestas
herinner je, hoe het vroeger was
een lief klein kleutertje
onder Moeders paraplu.

© Anne Graalman, januari 2012

- Naar (begin) (einde) pagina.



Verwondering

Eindeloos welft je lichaam
langs glinsterend water.
De rondingen stevig verankerd,
je flanken opgewassen tegen wind,
onwrikbaar sterk voor later
als stormkracht je plotsklaps bemint.
Je zachte kant - het aardse,
oase in groene golvende lagen,
een sappige luwe stilte.
Het schept een welbehagen
als ik in verwondering naar je kijk,
o jij: Westerscheldedijk.

© Anne Graalman, mei 2011

- Naar (begin) (einde) pagina.



's Nachts

De nacht dekt toe
na een milde strijd
onder dekens
van geheimzinnigheid
de nacht maakt blind
door donker verlangen
dempt de nacht geluid
laat klanken smoren
in gefluister

Maar soms
een zoektocht
in het duister
het gehoor op scherp
geritsel gescharrel
wat suist er ...

Het is de nacht die ademt
hoor maar ... luister

© Anne Graalman, 27 januari 2011

- Naar (begin) (einde) pagina.



Deeltijdstedeling

Ik ben een deeltijdstedeling
tussen twee stadse steden in
volg ik mijn baan over dubbel spoor
doorklief de klei in diepe voor
gevuld met zand en steen en staal

Mijn blik verplaatst zich heen en weer
verdeelt zich tussen nu en later
met beelden ver dan weer dichtbij
in een landschap langs het water

Tussen stadse steden verdeel ik tijd
verplaats ik me, tot aan de horizon
het beeld verschijnt, herkenning van
mijn deeltijdstad maar voel altijd
dat deze mij van de andere scheidt

© Anne Graalman, september 2010

- Naar (begin) (einde) pagina.



Wintertijd

IJzingwekkend
verschijnt de straat
in mijn blikveld
in al zijn witte hoedanigheid
daagt hij mij uit
oogverblindend strelend
maagdelijk nog onbetreden
kom zet je schreden

helaas, ik ben geen held

© Anne Graalman, december 2010

- Naar (begin) (einde) pagina.




Terug naar "Archief gedichten"


2023-05-14 (14725)