De Dijkdichters

Dichters 'In de Pers/Media'

2023

Gedicht van de week: 'Verwondering' (Wil van der Lans)

Het gedicht van de week is ditmaal van de hand van oud-Dijkdichter Wil van der Lans. Zij is woensdag 1 maart op 95-jarige leeftijd overleden. Zij schilderde met woorden en voorzag haar gedichten en haiku’s van een opmerkzame levenswijsheid.

Verwondering

Als ik denk over wat is gekomen
hoe al wat is toch heeft kunnen ontstaan
het heelal en de zon en de sterren
de planeten hier jaren vandaan

Als ik denk aan wat leeft op aarde
al wat leefde, maar ook weer verdween
aan microscopisch kleine schepsels
in ons, aan ons en om ons heen

En ik besef wat de hersens vermogen
waar we altijd op hebben vertrouwd
zie wat mensen in duizenden eeuwen
hebben bedacht, gecreëerd en gebouwd

heb geluisterd naar honderden preken
ook naar goeroes van allerlei soort
hun verklaringen blijven onzeker
voor mij rest slechts dat wondere woord

Ik geloof wel in bestaan na dit leven
waag me soms op ongrijpbaar terrein
maar verklaringen geven wordt moeilijk
er kan alleen maar verwondering zijn

Naar kranten artikel.

16 maart 2023.
Naar (begin) pagina.

Gedicht van de week: 'Dan sta ik op' (Jan Huisman)

Het gedicht van de week is van Jan Huisman.

Het Dijkdichtersgedicht van de maand komt dit keer van de Lelystadse "dijkdichter" Jan Huisman.

Zijn passie is het levensgedicht waarbij hij zijn inspiratie put uit de vraagstukken van het leven. Naast Nederlandse gedichten schrijft hij ook Engelse. Dit is terug te voeren op het feit dat Jan een gedeelte van zijn jonge jaren in Canada heeft doorgebracht.

Jan is een actieve organisator van het open (poëzie) podium "De Salon" in Lelystad. Hij schreef inmiddels 3 bundels (allen in de boekhandel verkrijgbaar) met de titels: "Alles of niets", "De Roos" en "The English Rose". Op dit moment is hij bezig met zijn vierde bundel die de naam "De Witte Roos" zal krijgen.

Zijn "Dijkdichtersgedicht van de maand" heet: "Dan sta ik op"

Dan sta ik op

en als ik niet meer leef
waar ben ik dan...
voel alles om mij heen
mijn lijf, mijn leven
mijn adem, adembenemend
beleef mijn gedachten
mijn geweten

ze hangen als een maatpak
om mij heen
ik voel en zie het verdriet
zie
maar het bereikt mij niet
beweeg
maar heb geen idee waarheen

dan sta ik op
zie in een stroomversnelling
het nieuwe leven om me heen
zie alles, voel alles, weet alles
voel dat nieuwe leven dat wacht
ben anders, zie anders

maar één ding is zeker
dat nieuwe leven leeft
begint van voren af aan
leeft weer datzelfde leven
van voren naar achteren aan
leeft weer datzelfde leven
dat ook eindigt als voorheen

het is een cirkel die rond
en rond is
nooit ten einde raakt
het is de eeuwigheid
die hoe dan ook garandeert
dat je altijd weer
en altijd weer anders doorgaat
weer verdwijnt
en weer het nieuwe leven leeft
dat ook weer eindigt en wacht
totdat de eeuwigheid
het leven weer nieuw leven geeft

Naar kranten artikel.

8 maart 2023.
Naar (begin) pagina.

Gedicht van de week: 'Zes minuten' (Juul Baars)

Het gedicht van de week is deze keer van medepresentator van de Maandagavond-Salon, Juul Baars, oud-stadsdichter van Lelystad. Hij werkt momenteel aan de uitgave van een gedichtenbundel met gedichten over momenten in zijn leven. Het gedicht ‘Zes minuten’ schreef hij naar aanleiding van het afscheid dat hij moest nemen van zijn ex-echtgenote, die kort daarop stierf. Juul Baars is mede-organisator van het poëtisch open podium ‘De Salon’ in Lelystad.

Zes minuten

Zes minuten, weinig woorden
in de stiltes spreekt de tijd
vlagen van verbinding worden
uitgesproken met wat spijt

diepe wonden ondervonden
in het hart verborgen leed
druppels liefde onbegrepen
onbekend waar je voor streed

donderwolken van het leven
dreven langzaam uit elkaar
afstand liet de liefde zwijgen
samen werd een loos gebaar

Tegenstelling moegestreden
dient het einde zich dan aan
glijden naar een ander leven
groeien in een nieuw bestaan

tanende herinneringen
leven in gedachten voort
nieuwe hoop en nieuw verlangen
ook door hartstocht aangespoord

vrijheid doet een hart herleven
niets dat dit nog ondermijnt
eindelijk jezelf gevonden
en dan is er plots het eind

Zes minuten, weinig woorden
afscheid nemen zonder pijn
zes minuten van ons leven
duurt ons laatste samenzijn

Naar kranten artikel.

22 februari 2023.
Naar (begin) pagina.

Gedicht van de week: '61 jaar geleden' (Juul Baars)

Ingezonden | Ex-stadsdichter Juul Baars schrijft gedicht over De Cantine, die dreigt te verdwijnen.

In zijn allereerste baan bij de Dienst der Zuiderzeewerken heeft Juul Baars regelmatig het werkeiland bezocht en zijn middag- en avondmaaltijd genuttigd in De Cantine. Hij herinnert zich de gezellige huiskamer, de gemoedelijkheid en het kroegachtige sfeertje waarin je ’s avonds je biertje kon nuttigen. De Cantine werd al eens verplaatst van het werkeiland naar de huidige plek bij museum Batavialand waar het etablissement op dit moment staat. Afbreken, omdat het niet zou passen in het ontwikkelingsplan van het Batavia-gebied is voor Baars geen optie. ‘Daarmee zou opnieuw een stukje Lelystadse geschiedenis verdwijnen’. Hij schreef er het volgende gedicht over.

61 jaar geleden

Er is vaak uitgebreid verklaard
dat ons erfgoed moet worden bewaard
omdat het spreekt van ons jong verleden
en van een tijd nog kort vergleden
waarin de zeebodem dras en nat
uitgroeide tot een ware stad.
Echter vooruitgang doet vergeten
herinneringen snel versleten
en door de wens naar betere tijden
laten wij ons vaak misleiden
Zo werd het werkeiland bevlekt
en haar karakter ook genekt
met plannen die zoals ze schijnen
de historie daar laten verdwijnen

Er zijn wel meer voorbeelden te noemen
waar men zich niet op kan beroemen
En er zijn nieuwe plannen, naar het schijnt
waardoor er weer erfgoed verdwijnt
wordt ingeruild voor pracht en praal
en dat kan dan, zo allemaal
want daar waar pionierstaal werd gesproken
dat moet nu worden afgebroken
Het past niet in het Batavia-plan
dus weg ermee, zo gaat het dan

Opnieuw wordt het erfgoed weer verwond
want de Cantine moet tegen de grond
de plek waar ik toen heel vaak zat
en na het werk, mijn broodje at
biljartte en ging klaverjassen
en ’s-Avonds stamppot zat te nassen
de huiskamer van het werkeiland
van laat tot vroeg
en Lelystads allereerste kroeg

Het is maar dat je het beseft
dat je een stad niet echt verheft
als je steeds weer van vooruitgang spreekt
terwijl je het erfgoed daarvoor breekt

Naar kranten artikel.

8 februari 2023.
Naar (begin) pagina.

Het dijkdichtersgedicht van februari 2023 is van de hand van Joshua Buijnink.

Hij is sinds april 2022 lid van de Lelystadse Dijkdichters.

Voor zijn gedicht liet Joshua zich inspireren door de filosoof Jalal ad-Din Rumi, geboren in 1207 in wat nu Afghanistan heet. Rumi is een van de belangrijkste personen uit de Perzisch/Islamitische dichtkunst. Zijn gedichten roeren de ziel en zijn vooral gericht op spiritualiteit.

Wat Joshua in de gedichten van Rumi trof, was vooral de levenswijsheid die hedentendage nog steeds actueel is: nl. het zoeken naar jezelf, waarheid en rust. Joshua's gedicht sluit hierop aan. Hij experimenteerde met de gedachtes: "Hoe krijg je meer gedaan in één dag" en "wat is daarvan de keerzijde. Het resultaat van Joshua's overwegingen resulteerde in het gedicht: "Meer Tijd"

Meer tijd

Als de aarde trager draaide
en groter werd haar baan
kreeg ik in een etmaal
tweemaal meer gedaan
Dan gaf ook het duister
mij tweemaal zoveel rust
tijd genoeg voor alles
nooit meer uitgeblust
Alleen de tijd, mij gegeven
zou ook twee keer zo snel gaan?

Beter: laat de aarde in haar waarde
en doe zelf eens rustig aan

Naar kranten artikel.

2 februari 2023.
Naar (begin) pagina.

Gedicht van de week: 'Suydersee' (Marlies van Eunen de Boer)

Het gedicht van de week is van Marlies van Eunen de Boer. Ze schreef het gedicht ‘Suydersee’ omdat ze graag iets wilde schrijven over wat Lelystad is voor haar en hoe ze zich, als relatief nieuwe bewoner, al verbonden voelt met Lelystad. “Bij Lelystad voel ik wind, water, vrijheid, vrije geesten en vooral in alles nog heel erg de pioniers ruimte van het nieuwe land. Hier sluit je niet aan maar hier ontgin en begin je en er is nog zoveel onontgonnen en onbegonnen. Hier mag je de ruimte opzoeken omdat er ruimte is. Hier is het water overal om ons heen als natuurlijke begrenzer voor het opslokkende karakter van het grootstedelijke buiten het nieuwe land. Met Suydersee wilde ik woorden geven aan hoe ik kon verankeren in Lelystad en toen de oproep voor de Lely Plank kwam om een gedicht in te zenden over Lelystad, hoefde ik niet lang na te denken – ik zond Suydersee in omdat het voor mij echt goed verwoord wat en hoe Lelystad is voor mij,” aldus Marlies.

Suydersee

Verzilt, verzoet, reis met mij mee
Naar de bodem van de zuiderzee
Waar scherend schietend rakelings duikelend
de kust ontwijkend de kiters kiten
Waar ranken reikhalzend de zon opzoeken,
Zoet de druif het vat wil vinden
En wilde wijnen de tong beroeren.
Verstild, verwaaid, droom met mij mee
Op de bodem van de zuiderzee
Waar de Batavia haar zeilen in rust laat klap'ren
En waar in stilgelegde uren na vervlogen avonturen
Haar dame nog altijd het meer trotseert
Waar vogels t wad vinden en mensen aanschouwen,
Dat wat nooit was, zij konden bouwen
Waar de wind vrij speelt en het zand
vergeeld zijn weg zoekt aan een nieuwe kust.
Verketterd, vergeten, zegt men vaak NEE
tegen de bodem van mijn Zuiderzee
Waar ik verwaaid, verzilt, verzoet
Mijn spiegelbeeld opnieuw ontmoet
Waar mijn geschaafde, gebutste hart
Verankerde in Lelystad.

Naar kranten artikel.

31 januari 2023.
Naar (begin) pagina.

Deze maand is het "Dijkdichtersgedicht van de maand" van de hand van Igna Geveke.

Zij liet zich voor dit gedicht inspireren door de nacht, als de meeste mensen slapen en de natuur in ruste is. In die rust komen volgens Igna de fijnere energieën en geluiden meer op de voorgrond, en is de mens geneigd naar de sterren en het grotere geheel te kijken.

Igna voelt zich graag deel van het grotere geheel, dat alle deelbelangen overstijgt.

Nachtelijk Ballet

In de stilte van de nacht
Waar alles zwijgend wacht
De zware wind zwoegt rond de huizen
En vogels zuchten in hun slaap
Dansen de daken delicaat
Een tango met de sterren.

De nacht herademt na de drukke dag
Ontfermt zich over de slapende stad
De maan houdt stil de wacht
Licht dief en minnaar gelijkelijk bij op hun pad
Terwijl de Melkweg ver en onbewogen
Dit alles overschijnt.

Naar kranten artikel.

6 januari 2023.
Naar (begin) pagina.

2022

Het Gedicht van de Week:
Oud & nieuw & vrede (Petra Meijnen)

Het gedicht van de week is van Petra Meijnen.

“Wij leven in een tijd waar veel veranderingen nodig zijn en zullen komen. Eén van de basispijlers hiervoor is mijns inziens vrede. Wereldvrede begint bij vrede in ieder zelf. Veel mensen dragen boosheid, jaloersheid, hebberigheid, een gevoel van onmacht of een gevoel van niet goed genoeg zijn etc. in zich. Door hiernaar te durven kijken, het van jezelf erkennen, is het goed mogelijk om een ander hier ook in te herkennen en te accepteren. Vrede begint bij het accepteren van je zelf en de ander. Je hand op het hart van de ander leggen. ongeacht achtergrond, geloof, huidskleur, vrouw/man, kind. Kijken naar wat is geweest en naar toekomstige veranderingen. Ieder mens kan hieraan meedoen, het kost niets en je hebt jezelf altijd bij je! Mijn nieuwjaarswens is vrede voor ieder mens.”

Oud & nieuw & vrede

Een bekend verschijnsel
zo rond de wisseling van het jaar
de oude man met zijn lantaarn
in mist staat het jonge kind al klaar

de oude heeft zijn licht gedoofd
het jonge staat op wacht
dagen waar het licht in rust
donker als de nacht

we kijken even achterom
voorbije tijd herdenken...
dan volgen dagen om te zien wat
wij het nieuwe kunnen schenken

boosheid, onmacht, laat het gaan
dat geldt voor mij en u
ontstoken licht in eigen hart
geeft vrede hier en nu

Naar kranten artikel.

27 december 2022.
Naar (begin) pagina.

Het Gedicht van de Week:
Dromen zonder uitademing (Esam Al wasete)

Het gedicht van de week is van Esam Al wasete

Esam Al wasete, een Lelystadse dichter, is een Iraakse vluchteling. Sinds 2003 woont hij in Nederland. Hij was stadsdichter van Dronten en gaf in 2020 een gedichtenbundel uit met de naam “Dromen zonder uitademen” (isbn: 9789462471887).

Het gedicht van de maand komt uit deze bundel. Aanleiding tot het gedicht is de gedachte dat onvrijheid kan worden opgevat als het verliezen van je dromen. Esam beschouwt in het gedicht zijn dromen als mensen die adem nodig hebben om te leven, maar vergeefs naar die adem snakken.

Dromen zonder uitademing

Zojuist nu
weet ik dat mijn leven vergelijkbaar is met een clown-tragedie
een clown die op zoek is naar een grapje
om om zichzelf te kunnen lachen
voor een roestige spiegel

En mijn dromen
zijn als een zwerm duiven
die hun weg aan de hemel kwijt raken
of
als een wolk die haar geheugen verliest
ze bestaan niet meer

Mijn identiteit
raakte als een naald in een hooiberg verloren
in de regendag
als een karbonkel
moe van het wachten op neerslag

Mijn vreemdelingschap
is als bleke gedichten
ze hebben geen schaduw
geen smaak en geen stem
alleen de inkt ligt te slapen op het papier

En mijn
herinneringen
zijn als ramen op zoek naar licht
om met de zon te flirten –
en ze smeken de tijd om te duren

Mijn wond
is als een vreemde
op zoek naar een thuisland
want het land vluchtte weg vanonder zijn voeten

Mijn dromen
zijn er nog steeds
de cipier verlaat hen nooit
En hoewel ze ademen
hoor je hun uitademing niet

Naar kranten artikel.

17 december 2022.
Naar (begin) pagina.

Het Gedicht van de Week:
Uitzicht (Erik Kramer)

Het gedicht van de week is van Erik Kramer.

Erik munt uit in het "korte gedicht", waarin hij goed in staat is gevoelens op een treffende wijze te verwoorden. Het gedicht werd gemaakt in 2022.

Uitzicht

Tranen van onmacht vallen
de muur van wegkijken'
aan, die in graniet is gehakt
uit bergen van hoogmoed

tranen van machteloosheid
verdampen in het vuur van
eigenwaan en opportunisme

toch, de hoop blijft bestaan
en bouwt gestaag zijn muur
waarop wij eens zullen staan.

Naar kranten artikel.

8 november 2022.
Naar (begin) pagina.

Het Gedicht van de Week:
Stil in mij (Joshua Buijnink)

Het gedicht van de week is van Joshua Buijnink.

Stil in mij

Onhoorbaar vult zijn echo

het vacuüm in mijn hoofd

waarachter tranen branden

en levensvreugde dooft

Vergeefs zoek ik naar houvast

wil vluchten van ’t gemis

acceptatie is zo moeilijk

dat hij er niet meer is

toen tijd stokte

de rem werd aangehaald

zijn verhaal, zijn leven

naar herinnering vertaalt

Naar kranten artikel.

8 november 2022.
Naar (begin) pagina.

Het Gedicht van de Week:
Mijn favoriete plek (Marc Broekmans)

Het gedicht van de week is van Marc Broekans.

Mijn favoriete plek

er is niets wat mij belet;
mijn favoriete plek in huis
is en blijft echt: het bed

het bed verschaft mij rust
kalmeert mijn lijf en leden
in mijn bed verkrijg ik lust

het is een ideale stonde
ik raak er opgewonden
ten koste van de slaap

ik rek me er uit en gaap!
laat mijn onderdanen los
zie door de bomen weer bos

het bed verschaft plezier
voor mijn teder minnespel
waarna wij na liggen, jawel;

tot diepe contemplatie komen
korte nachtmerries en dromen
juist daar tot wasdom komen

op vele plekken in het huis
geven wij vaak niet thuis
worden we kriegel, niet in bed

daar lukt het mij weer wel
verkrijg ik mijn evenwicht
onder de lakens is het licht

Naar kranten artikel.

25 oktober 2022.
Naar (begin) pagina.

Het Gedicht van de Week:
Verborgen dieptes (Derya Uzun)

Het gedicht van de week is van Derya Uzun

Zij is het jongste lid van de dichtersgroep de Dijkdichters.

Zij heeft een voorliefde voor de Afghaanse dichter Jalal ad-Din Rumi uit de 11e eeuw. Het Dijkdichtersgedicht van deze maand ademt een beetje de sfeer van Rumi en is filosofisch van aard.

Verborgen dieptes

Verlies ik opnieuw
na een lange zoektocht
iets wat ík kostbaar noemde
kort vasthield en voelde

Om opnieuw te laten gaan
opdat het waardevol blijft
ruw en onbereikbaar
in de zee met verborgen dieptes

Naar kranten artikel.

25 oktober 2022.
Naar (begin) pagina.

Gedicht van de week: 'I knew you so well' (Jan Huisman)

Het gedicht van de week is deze keer van Jan Huisman uit Lelystad. Hij is al jarenlang lid van ‘De Dijkdichters’ en gaf tot nu toe twee fraaie poëziebundels uit. Onlangs verscheen zijn derde bundel: ‘The English Rose’ een bundel die geheel in het Engels is uitgegeven. In deze bundel leeft Jan zich uit in zijn tweede moedertaal, het Engels, dat hij zich in zijn jeugd heeft aangeleerd omdat hij vanwege de emigratie van zijn ouders in Canada opgroeide. Engels heeft dus een warm plekje in zijn hart en maakt, zo zegt hij zelf, dat hij vaak nog steeds in het Engels nadenkt.

Het gedicht van de week beschrijft een herinnering aan een verloren liefde van lang geleden, die Jan in een hoekje van zijn hart heeft opgeslagen en nog steeds koestert.

De bundel van Jan is in elke boekhandel verkrijgbaar..

I knew you so well

I knew you so well
living in the wilderness
of your mind, I knew so wel
where I have dwelt
so many times
where you could not hide
what kept you alive
I knew you by heart
sometimes a little tough
but no more than that
and I knew you so well
your thoughts ringing a bell
If not with me
maybe, with somebodyelse
they will get to know you as I did
I don’t know if I can take it
but there it is, I must leave
guess
I have come to know you too well
started ringing too many bells
the sound a deafening one
I coud not hear you think at all
you have closed your mind for me
It made a retreat, I could not forsee
never did I hear you think again
when it came to that
I knew I had to go away
leaving the wilderness
of your mind
I knew the time had come
I would stop climbimg
those moutains inside
and I knew you so well
your thoughts would ring a bell
if not with me
maybe with somebodyelse
looking for you one more time
I realised, I had lost you
your thoughts were somewhereelse
‘cause, I knew you too well
I could not get in
the bolt was thrown,
a key turned
memories were burned
in the fire of your mind
disappearing into the light

and I knew you so well
your thoughts would ring a bell
if not with me
maybe with somebodyelse

Naar kranten artikel.

11 oktober 2022.
Naar (begin) pagina.

Het Gedicht van de Week:
Dementia (Igna Geveke)

Radio Lelystad zal de komende tijd wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ plaatsen van een Lelystedeling. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in Lelystad, en die verdienen een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid of een actueel onderwerp.

Het gedicht van de week is gemaakt door Igna Geveke, een Lelystadse dichter.

Zij schreef het gedicht naar aanleiding van de dag voor dementie, welke viel op 21 september 2022. Haar motivatie is haar eigen ervaring met een geliefd persoon uit haar directe omgeving.

Dementia

Als de geest van een mens langzaam vervaagt
zijn verleden uitgewist
zijn heden een raadsel
zijn toekomst nog ongewis
wat blijft er dan nog

Als alle houvast is verdwenen
geen herkenbaarheid meer over
geen richting of doel
alleen het gevoel
wat blijft er dan nog

Terwijl hijzelf verdwijnt in de mist
de weg voorgoed verloren..
is dat wat hem tot mens maakt
de vaste kern die overleeft

Wat blijft is de essentie van de ziel

Naar kranten artikel.

4 oktober 2022.
Naar (begin) pagina.

Dijkdichtersgedicht van de maand

Het dijkdichtersgedicht van de maand is dit keer van Anne Graalman, uit Lelystad Haven. Het gedicht past in het jaargetijde, nu de herfst zijn intrede gaat doen en de zon vaak verdwijnt achter regenachtige wolken.
(Artikel geschreven door Juul Baars)

Poort

de poort naar de zon
staat niet altijd wagenwijd open
soms potdicht of op een kier
verbergt zij zware bewolking
van duister ongrijpbare grijzen

de kunst is te blijven hopen
dat wolken zullen wijken
het licht het zal gaan winnen
en warmte blijft bestaan

opdat de mensen niet verkillen
tijdens hun reis waarin poorten
voor hen open kunnen gaan

Naar kranten artikel.

23 september 2022.
Naar (begin) pagina.

Dichters uit heel Nederland tonen hun kunsten tijdens Alphen Taal

Petra Meijnen en Juul Baars haalden in Alphen de plaatselijke krant na een optreden op 17 september 2022 bij Alphen Taal in de bibliotheek van Alphen aan de Rijn.

Naar kranten artikel.

De sessie wordt geopend door Petra Meijnen die zangeres is en zichzelf begeleidt bij de zang op de gitaar. Ze komt uit Lelystad. Petra: “Ik ben vanaf mijn zesde jaar al muziek gaan spelen, gitaar en later ook viool. Helaas kreeg ik op latere leeftijd een aandoening aan mijn handen waardoor het spelen van instrumenten bemoeilijkt werd. Ik ben toen gaan zingen en dat vond ik fantastisch.” Petra schrijft haar teksten en muziek zelf.

Soms komt een dichter op een ludiek idee. Dat overkwam Juul Baars uit Lelystad. “Samen met een wethouder realiseerden we dat in Lelystad er veel mensen waren met een migratieachtergrond uit meer dan twintig landen.

‘Gedichten zijn voor mij een middel om te communiceren’

We hebben veel van deze mensen benaderd om een gedicht te schrijven. Al deze gedichten hebben we verzameld en uitgegeven in een boek getiteld Divers Lelystad.“ Het boek is nog steeds verkrijgbaar via Internet. Zijn zoon, Joost Baars, heeft vier jaar geleden de VSB poëzie prijs gewonnen.

17 september 2022.
Naar (begin) pagina.

Ons lelystad

De Dijkdichters in lelystad zijn hard op zoek naar dichterlijk talent.

De dichterskring, die tweewekelijks gedichten doorspreekt in buurthuis De Brink in de Lelystadse Boswijk, bestaat sinds 2009 en is zeer actief op diverse podia in Lelystad en daarbuiten.

Zo treden dichters op tijdens het jaarlijkse festival Sunsation op het observatorium Robert Morris, in de Salon van Utopodium in het centrum en in de kunstuitleen in de Kubus. Verder zijn Posa, de Moestuin en LelyStart regelmatig bezochte locaties voor voordracht van gedichten.

De Dijkdichters speuren sinds de oprichting naar Lelystadse talent. Momenteel telt de groep 14 dichters, er is nog ruimte voor twee dichters. Hun werk wordt gelezen, waarna wordt besloten of de dichter toe kan treden tot de dichterskring. Uit de gelederen van de Dijkdichters zijn in het verleden vier stadsdichters voortgekomen, te weten oprichter Gerard Beense (dichter van Lelystad), Esam Alwasete (dichter van Dronten), Martijn Nijdeken (dichter van Lelystad en Dronten) en Juul Baars (dichter van Lelystad). De Dijkdichters streven naar een plezierige sfeer om elkaars gedichten te lezen, te verbeteren, vormen uit te proberen en te werken aan de manier van voordragen van een gedicht. In 2024 vieren de Dijkdichters hun 15 jarig bestaan, Eerder, in 2017, kwam een gezamenlijke bundel uit, ‘Dijkdichters Dichten’. Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan werd het mini bundeltje ‘Dichters zijn wij’ vervaardigd.

Informatie over aanmelding en lidmaatschap is te verkrijgen bij Rolf Captijjn (secretaris), Anne Graalman (voorzitter) of op de website van de Dijkdichters: www.dedijkdichters.nl. Op de website staan werken en personalia van alle Dijkdichters.

Naar kranten artikel.

13 september 2022.
Naar (begin) pagina.

Naar actueel In de Pers/Media

Naar archief In de Pers/Media,

2023-03-16 (4563)