De Dijkdichters

Ode aan het leven

Je bent een geschenk
uit het niets aan mij gegeven
ik kreeg een kostuum
van vlees en bot geweven
zo begon mijn aardse reis
met 2 engelen aan mijn zijde
Leven, je bent fijn
een geluk dat ik mag zijn

Leven, je bent ook zwaar
met beproevingen en ongezien gevaar
soms zijn het er teveel
heersen er schaduwen over mij heen
zij laten mij vergeten
wie ik was en nog kan zijn
maar jij vergeet niet
help ook deze simpele ziel

Hoop doet weer leven
gun ook mij je zegeningen
verassingen bestaan
want je houdt erg van geven
Leven, je bereidt mij voor
op het pad dat nog zal komen
Leven, ik hou van je
ik dank je tot in het oneindige

© Derya Uzun 2023

Louter jij

Zie mij en mijn tekortkomingen
van louter mens zijn
mijn kwetsbaarheid, mijn eenzaamheid
als een wil die zijn weg zoekt naar jou.

Verder komen lukt mij niet.
In de doolhof waarin ik te lang heb verkeerd
voelt zoeken uitzichtloos
genadeloos heeft de tijd mij allang gepasseerd.

Nu, op het scherpst van de snede
is mijn onmacht een roep om jouw kracht.
Op het einde van mijn redelijkheid
zoek ik antwoorden in jouw wijsheid.

Aanwezig en klaar sta ik nu hier alleen.
Licht nu de sluiers tussen ons, één voor één.
Sluiers die mij hebben weerhouden
jou en al je schoonheden te mogen aanschouwen.

Jou weten, jou kennen, jou liefhebben
Mijn zoektocht naar jou is mijn bestemming
Jij, enkel en alleen jij
Louter jij
Want alles,
ben jij..

© Derya Uzun 16-01-2023

Vrije val

Draden van emoties zijn niet vast te grijpen
zelf in de war kunnen ze mij geen houvast bieden.

Vergis ik mij als mijn blikken niets kunnen vangen
wanneer ik tevergeefs zoek naar troost om mij heen?

Geen weerstand die de snelheid van mijn val kan verminderen
landen in roerigheid is wat mij doet vrezen.

Bizar, als ik mij bedenk hoe ik ben geleid tot dit punt
hoe is het zover gekomen, hoe verder nu?

Bereidheid om te vallen is een voorwaarde van deze weg
als ik het doel wil bereiken dat ik mijzelf opleg.

Langzaam verstrijkt de tijd als teken van de diepte van het dal
Wanneer komen mijn vleugels in zicht, om mij te redden van deze val?

Wie geeft gehoor aan mijn stem wanneer ik beland in een vrije val
en wanneer ik alsmaar versnel, wie toont er dan genade?

Ze zeggen: ‘Liefde verbrandt je vleugels!’. Maar Rumi zegt:
‘Wat heb je aan je vleugels als je niet vliegt naar de Liefde?’

Uiteindelijk vind ik troost in de woorden van Yunus:
‘Wie zoekt er nog naar vleugels als je de Liefde hebt gevonden…’

© Derya Uzun 06-02-2023

MIJN VRIEND

O vriend van verre oorden
zou je niet wat van je laten horen?
breng je ziel in al zijn naaktheid
mee naar de ontmoeting der gebrokenen

Vertel eens vanuit je hart
wat draag je toch op je rug in een zak?
leeg het hier en bespaar jezelf verdriet
van de zwaarte die weinig ander mens ziet

Dag en nacht gaat deze reis door
vind je rust hier kort onder de schaduw van een boom
verlaat je zorgen waar geen enkel geneesheer
jou volledig van kan helen

In deze tijd die sneller vergaat
dan een blink in een mooi gelaat
spreekt vriendschap de warme taal van stilte
door een onzichtbare koord van hart tot hart, in liefde

Spreek de waarheid, wees tolerant
laat ieder toe op de stoel in je onbegrensde hart
omarm de ander in tederheid en barmhartigheid
in zijn zoektocht naar de ultieme waarheid

© Derya Uzun 2023

Kom...

Kom, en verander je groot verdriet, maak het tot de hoogste ladder

Je groot verdriet maakt alles los, niets meer dan een verlichting

Maak het tot, niets meer dan, Universums puurste gebed

De hoogste ladder, een verlichting, puurste gebed voor een nieuw begin.

© Derya Uzun 21 november 2022

VEZNI AHER

Niets

Wees niets
Beloof niets
Heb niets
Wordt niets

Opdat alles rondom jou
Zich herkent in jou
Wil zijn bij jou
Begrepen voelt bij jou

Wees wel een spiegel
Beloof onvoorwaardelijkheid
Heb enkel lief
En word liefde

© Derya Uzun 2022

Ik wil leven in het hier en nu

Zonder de lasten van het vertrouwde verleden
die ik heb doorstaan tot het heden.
Zonder de angst voor het grote onbekende morgen
met zijn nog niet uitgekomen zorgen.

Laat me nou alsjeblieft leven
In dit kort moment
Met de bitterzoete ervaringen
die ik tot nu toe heb gekend.

Laat me een simpele tarwestengel zijn
die altijd meegaat met de wind
maar wél overeind blijft.
En uiteindelijk heel sterk blijkt.

© Derya Uzun 2022

Zoeken naar het levenselixer

Waar vind ik het levenselixer
in een snel veranderende tijd
waarin niets hetzelfde blijft
en ik verder verdwaal
als een dwaze gisser?

Alles vergaat
en is tot niets in staat.
Dit verlies
brengt immens verdriet
waardoor ik mijzelf verlaat.

Mijn verloren ziel
nu gebroken en gewond
hoort zijn eigen geklaag: Verniel!
Je hebberige ego
en zoek het werkelijk asiel

Een betrouwbare toevluchtplaats
en grootste steun
die niet vergaat
en niet verlaat

Hier heb je je elixer
tot alles in staat.

© Derya Uzun 2022

NACHT

Als een zware deken slaat de nacht
zich heen over de kalme stad.
De mens
die zich nu waant
in een diepe slaap
is er niet.
Er is niemand.
Het is oorverdovend stil.

Gewikkeld ben ik in mijn eigen deken.
Slapen doe ik niet.
Met mijn gedachten zoek ik
in het donker naar het licht.

Het donkerste deel van de nacht
is vlak voor de geboorte van een nieuwe dag.
Vinden geliefden juist dan niet elkaar?
Voor een barmhartige ontmoeting, beiden in traan.

Ik kruip onder mijn deken vandaan
sta op en kniel neer.
Ik kan amper fluisteren
maar klinkt dat juist nu niet het luidst?

Ik fluister: ‘Ik ben op zoek naar jou!’
Terwijl jij geduldig wacht op mij...
Ik fluister: ‘Ik sta zo ver van jou!’
Terwijl jij al bent bij mij...

© Derya Uzun 2022

Verborgen dieptes

Verlies ik opnieuw
na een lange zoektocht
iets wat ík kostbaar noemde
kort vasthield en voelde

Om opnieuw te laten gaan
opdat het waardevol blijft
ruw en onbereikbaar
in de zee met verborgen dieptes

© Derya Uzun 2022