Het Gedicht van de Week: Oud & nieuw & vrede (Petra Meijnen)
Het gedicht van de week is van Petra Meijnen.
“Wij leven in een tijd waar veel veranderingen nodig zijn en zullen komen.
Eén van de basispijlers hiervoor is mijns inziens vrede.
Wereldvrede begint bij vrede in ieder zelf.
Veel mensen dragen boosheid, jaloersheid, hebberigheid, een gevoel van onmacht of een gevoel van niet goed genoeg zijn etc. in zich.
Door hiernaar te durven kijken, het van jezelf erkennen, is het goed mogelijk om een ander hier ook in te herkennen en te accepteren.
Vrede begint bij het accepteren van je zelf en de ander.
Je hand op het hart van de ander leggen. ongeacht achtergrond, geloof, huidskleur, vrouw/man, kind.
Kijken naar wat is geweest en naar toekomstige veranderingen.
Ieder mens kan hieraan meedoen, het kost niets en je hebt jezelf altijd bij je!
Mijn nieuwjaarswens is vrede voor ieder mens.”
Oud & nieuw & vrede
Een bekend verschijnsel
zo rond de wisseling van het jaar
de oude man met zijn lantaarn
in mist staat het jonge kind al klaar
de oude heeft zijn licht gedoofd
het jonge staat op wacht
dagen waar het licht in rust
donker als de nacht
we kijken even achterom
voorbije tijd herdenken...
dan volgen dagen om te zien wat
wij het nieuwe kunnen schenken
boosheid, onmacht, laat het gaan
dat geldt voor mij en u
ontstoken licht in eigen hart
geeft vrede hier en nu
Het Gedicht van de Week: Dromen zonder uitademing (Esam Al wasete)
Het gedicht van de week is van Esam Al wasete
Esam Al wasete, een Lelystadse dichter, is een Iraakse
vluchteling. Sinds 2003 woont hij in Nederland. Hij was stadsdichter van
Dronten en gaf in 2020 een gedichtenbundel uit met de naam “Dromen zonder
uitademen” (isbn: 9789462471887).
Het gedicht van de maand komt uit deze bundel. Aanleiding tot het gedicht is de gedachte
dat onvrijheid kan worden opgevat als het verliezen van je dromen. Esam
beschouwt in het gedicht zijn dromen als mensen die adem nodig hebben om te
leven, maar vergeefs naar die adem snakken.
Dromen zonder uitademing
Zojuist nu
weet ik dat mijn leven
vergelijkbaar is met een clown-tragedie
een clown die op zoek is naar een grapje
om om zichzelf te kunnen lachen
voor een roestige spiegel
En mijn dromen
zijn als een zwerm duiven
die hun weg aan de hemel kwijt raken
of
als een wolk die haar geheugen verliest
ze bestaan niet meer
Mijn identiteit
raakte als een naald in een hooiberg verloren
in de regendag
als een karbonkel
moe van het wachten op neerslag
Mijn vreemdelingschap
is als bleke gedichten
ze hebben geen schaduw
geen smaak en geen stem
alleen de inkt ligt te slapen op het papier
En mijn
herinneringen
zijn als ramen op zoek naar licht
om met de zon te flirten –
en ze smeken de tijd om te duren
Mijn wond
is als een vreemde
op zoek naar een thuisland
want het land vluchtte weg vanonder zijn voeten
Mijn dromen
zijn er nog steeds
de cipier verlaat hen nooit
En hoewel ze ademen
hoor je hun uitademing niet
In Almere zijn dichtregels van Dijkdichter Marlies van Eunen-Boer geplaatst op een muur van het brugwachtershuisje in Almere Buiten.
Dat gebeurde met subsidie van de gemeente Almere, die er samen met de ‘stichting brugwachtershuisje’ en organisatie ‘SPOT ON!’ een prijsvraag voor had uitgeschreven.
Marlies van Eunen bleek uiteindelijk de enige winnende inzender en werd gevraagd haar gedicht voor te dragen bij de presentatie op 2 december aan het Oostvaardersdiep.
Doel van de plaatsing van de regel, die er twee maanden lang mag hangen, is onder sponsors gelden te genereren voor het opknappen van oude monumentjes in heel Nederland.
Brugwachtershuisjes werden vroeger bemand, maar krijgen vaak een andere bestemming. De monumenten behoren tot het culturele erfgoed.
De dichtregel van Marlies- Het begin van Almere, het begin van een stad- vormt het slot van haar gedicht ‘Thuis’:
Gewonnen op water, beklonken op klei en zand,
gaven de Zuiderzeewerken mij grond en een kant
om aan te staan en gade te slaan hoe
het meer en de vaart elkaar mochten raken
in de beslotenheid van een betonnen bak.
Uitziend over plassen, vaarten en het meer,
wakend over al het verkeer
bewegend over brug en sluis
sta ik standvastig, ben ik thuis.
Het Gedicht van de Week: Verborgen dieptes (Derya Uzun)
Het gedicht van de week is van Derya Uzun
Zij is het jongste lid van de dichtersgroep de Dijkdichters.
Zij heeft een voorliefde voor de Afghaanse dichter Jalal ad-Din Rumi uit de 11e eeuw.
Het Dijkdichtersgedicht van deze maand ademt een beetje de sfeer van Rumi en is filosofisch van aard.
Verborgen dieptes
Verlies ik opnieuw
na een lange zoektocht
iets wat ík kostbaar noemde
kort vasthield en voelde
Om opnieuw te laten gaan
opdat het waardevol blijft
ruw en onbereikbaar
in de zee met verborgen dieptes
Gedicht van de week: 'I knew you so well' (Jan Huisman)
Het gedicht van de week is deze keer van Jan Huisman uit Lelystad.
Hij is al jarenlang lid van ‘De Dijkdichters’ en gaf tot nu toe twee fraaie poëziebundels uit.
Onlangs verscheen zijn derde bundel: ‘The English Rose’ een bundel die geheel in het Engels is uitgegeven.
In deze bundel leeft Jan zich uit in zijn tweede moedertaal, het Engels, dat hij zich in zijn jeugd heeft aangeleerd
omdat hij vanwege de emigratie van zijn ouders in Canada opgroeide.
Engels heeft dus een warm plekje in zijn hart en maakt, zo zegt hij zelf, dat hij vaak nog steeds in het Engels nadenkt.
Het gedicht van de week beschrijft een herinnering aan een verloren liefde van lang geleden,
die Jan in een hoekje van zijn hart heeft opgeslagen en nog steeds koestert.
De bundel van Jan is in elke boekhandel verkrijgbaar..
I knew you so well
I knew you so well
living in the wilderness
of your mind, I knew so wel
where I have dwelt
so many times
where you could not hide
what kept you alive
I knew you by heart
sometimes a little tough
but no more than that
and I knew you so well
your thoughts ringing a bell
If not with me
maybe, with somebodyelse
they will get to know you as I did
I don’t know if I can take it
but there it is, I must leave
guess
I have come to know you too well
started ringing too many bells
the sound a deafening one
I coud not hear you think at all
you have closed your mind for me
It made a retreat, I could not forsee
never did I hear you think again
when it came to that
I knew I had to go away
leaving the wilderness
of your mind
I knew the time had come
I would stop climbimg
those moutains inside
and I knew you so well
your thoughts would ring a bell
if not with me
maybe with somebodyelse
looking for you one more time
I realised, I had lost you
your thoughts were somewhereelse
‘cause, I knew you too well
I could not get in
the bolt was thrown,
a key turned
memories were burned
in the fire of your mind
disappearing into the light
and I knew you so well
your thoughts would ring a bell
if not with me
maybe with somebodyelse
Marc Broekmans schreef een nieuwe bundel, getiteld "Zwemmen tussen het koolzaad”.
In de bundel, zijn zesde, staan gedichten en gedachten van Marc uit de jaargangen 2020, 2021 en 2022.
Te bestellen via marcbroekmans@icloud.com
Radio Lelystad zal de komende tijd wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ plaatsen van een Lelystedeling.
Er loopt namelijk veel dichttalent rond in Lelystad, en die verdienen een podium, ook op onze site.
Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden
gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid of een actueel onderwerp.
Het gedicht van de week is gemaakt door Igna Geveke, een Lelystadse dichter.
Zij schreef het gedicht naar aanleiding van de dag voor dementie, welke viel op 21 september 2022.
Haar motivatie is haar eigen ervaring met een geliefd persoon uit haar directe omgeving.
Dementia
Als de geest van een mens langzaam vervaagt
zijn verleden uitgewist
zijn heden een raadsel
zijn toekomst nog ongewis
wat blijft er dan nog
Als alle houvast is verdwenen
geen herkenbaarheid meer over
geen richting of doel
alleen het gevoel
wat blijft er dan nog
Terwijl hijzelf verdwijnt in de mist
de weg voorgoed verloren..
is dat wat hem tot mens maakt
de vaste kern die overleeft
Het dijkdichtersgedicht van de maand is dit keer van Anne Graalman, uit Lelystad Haven.
Het gedicht past in het jaargetijde, nu de herfst zijn intrede gaat doen en de zon vaak verdwijnt achter regenachtige wolken.
(Artikel geschreven door Juul Baars)
Poort
de poort naar de zon
staat niet altijd wagenwijd open
soms potdicht of op een kier
verbergt zij zware bewolking
van duister ongrijpbare grijzen
de kunst is te blijven hopen
dat wolken zullen wijken
het licht het zal gaan winnen
en warmte blijft bestaan
opdat de mensen niet verkillen
tijdens hun reis waarin poorten
voor hen open kunnen gaan
Dichters uit heel Nederland tonen hun kunsten tijdens Alphen Taal
Petra Meijnen en Juul Baars haalden in Alphen de plaatselijke krant na een
optreden op 17 september 2022 bij Alphen Taal in de bibliotheek van Alphen aan de Rijn.
De sessie wordt geopend door Petra Meijnen die zangeres is en zichzelf begeleidt bij de zang op de gitaar.
Ze komt uit Lelystad. Petra: “Ik ben vanaf mijn zesde jaar al muziek gaan spelen, gitaar en later ook viool.
Helaas kreeg ik op latere leeftijd een aandoening aan mijn handen waardoor het spelen van
instrumenten bemoeilijkt werd. Ik ben toen gaan zingen en dat vond ik fantastisch.”
Petra schrijft haar teksten en muziek zelf.
Soms komt een dichter op een ludiek idee. Dat overkwam Juul Baars uit Lelystad.
“Samen met een wethouder realiseerden we dat in Lelystad er veel mensen waren
met een migratieachtergrond uit meer dan twintig landen.
‘Gedichten zijn voor mij een middel om te communiceren’
We hebben veel van deze mensen benaderd om een gedicht te schrijven.
Al deze gedichten hebben we verzameld en uitgegeven in een boek getiteld Divers Lelystad.“
Het boek is nog steeds verkrijgbaar via Internet. Zijn zoon, Joost Baars, heeft vier jaar geleden de VSB poëzie prijs gewonnen.
Deze week verscheen de nieuwe gedichtenbundel van Jan Huisman, een Lelystadse dijkdichter.
De titel “The English Rose” verraad al dat
de bundel dit keer Engelse gedichten bevat.
Engels is de tweede moedertaal van Jan, omdat hij zijn jeugdjaren in
canada heeft doorgebracht.
De gedichten van Jan Huisman zijn altijd op het
leven gebaseerd. Verrassend is hoe hij levenservaring omzet in poëtische zinnen
en prachtige metaforen.
Zijn gedichten in het Engels zijn vaak melodieus en kernachtig. De bundel is
daarom een verrijking van het Lelystadse poëzie aanbod. Jan zelf zegt: The
English Rose is showing its true color, giving love and understanding, wherever
the need.
De bundel is gewoon in de boekhandel verkrijgbaar. ISBN nr. 9.789462472914
De Dijkdichters in lelystad zijn hard op zoek naar dichterlijk talent.
De dichterskring, die tweewekelijks gedichten doorspreekt in buurthuis De Brink in de Lelystadse Boswijk, bestaat sinds 2009 en is zeer actief
op diverse podia in Lelystad en daarbuiten.
Zo treden dichters op tijdens het jaarlijkse festival Sunsation op het observatorium Robert Morris, in de Salon van Utopodium in het centrum en in de kunstuitleen in de Kubus. Verder zijn Posa, de Moestuin en LelyStart regelmatig bezochte locaties voor voordracht van gedichten.
De Dijkdichters speuren sinds de oprichting naar Lelystadse talent. Momenteel telt de groep 14 dichters,
er is nog ruimte voor twee dichters. Hun werk wordt gelezen, waarna wordt besloten of de dichter toe kan
treden tot de dichterskring. Uit de gelederen van de Dijkdichters zijn in het verleden vier
stadsdichters voortgekomen, te weten oprichter Gerard Beense (dichter van Lelystad),
Esam Alwasete (dichter van Dronten), Martijn Nijdeken (dichter van Lelystad en Dronten) en
Juul Baars (dichter van Lelystad). De Dijkdichters streven naar een plezierige sfeer om elkaars gedichten te lezen,
te verbeteren, vormen uit te proberen en te werken aan de manier van voordragen van een gedicht. In 2024
vieren de Dijkdichters hun 15 jarig bestaan, Eerder, in 2017, kwam een gezamenlijke bundel uit, ‘Dijkdichters Dichten’.
Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan werd het mini bundeltje ‘Dichters zijn wij’ vervaardigd.
Informatie over aanmelding en lidmaatschap is te verkrijgen bij Rolf Captijjn (secretaris),
Anne Graalman (voorzitter) of op de website van de Dijkdichters: www.dedijkdichters.nl.
Op de website staan werken en personalia van alle Dijkdichters.
Uit 83 inzendingen werd Dijkdichter Anne Graalman gekozen met een poëtische zin voor het herinneringsbankje aan de Knardijk bij de Oostvaardersplassen.
Wethouder Sjaak Kruis verrichtte de openingshandeling.
Op het bankje staan namen van Lelystedelingen die zijn overleden en er is een vlinder op gegraveerd die symbool staat voor ongeboren- en overleden kinderen.
Het initiatief kwam van Joyce Loevesijn. Haar overleden schoonvader wandelde vaak samen met zijn vrouw Yvonne naar het bankje, vanuit Lelystad Haven.
Anne Graalman bedacht de poëtische zin voor het bankje, dat zondag 11 september 2022 werd onthuld:
Op het voormalige eiland Urk dompelden de Dijkdichters zich onder in folklore van de voormalige Zuiderzee.
De 27e augustus 2022 begon met gebak en koffie in het plaatselijke museum “Het oude raadhuis”, met stijlkamers, stillevens, bodemvondsten, klederdrachten, stuurhutten en scheepsmodellen.
Op de MS Zuiderzee vertelde een gids tijdens een rondvaart op het IJsselmeer van alles over het windmolenpark voor de kust,
de recente opvang voor asielzoekers in een boot aan de haven, stenen ter grootte van een personenauto nabij de vaarroute en
de vroegere gedwongen geloofswijziging van de Urker bevolking, die onder druk van de burgemeester van Amsterdam van katholiek protestant moest worden.
Tijdens de anderhalf uur durende boottocht tekende de skyline van het oude vissersdorp zich onveranderlijk aan de horizon af.
Bij restaurant Baarssen volgde een smakelijke maaltijd met vis en zeevruchten, waarna een geslonken groep dichters
nog een kijkje nam bij het vissersmonument (1968) voor verdronken vissers van alle leeftijden aan de kop van de dijk.
De kunstmarkt deze dag maakte het bezoek extra feestelijk en Dijkdichter Marijke Kienhuis kreeg een kaart met dichterlijke volzinnen bij haar afscheid.
Rolf Captijn tekende voor de organisatie van het goed geslaagde uitje op Urk en vertelde en passant een nazaat te zijn van katholieke Urkers. Een goed bewaard geheim.
De zesde aflevering van ‘Kunstgedicht’ in de 'Kunstuitleen Lelystad’ bij cultureel centrum de Kubus is op 2 juli 2022 andermaal een succes geworden.
Ruim veertig bezoekers zagen een elftal geïnspireerde Dijkdichters poëzie voordragen, die zij schreven en voordroegen bij werken van kunstenaars.
Met name de schilderwerken van de vanwege vakantie niet aanwezige Irena Wilkosz bleken populair bij een viertal dichters, te weten Wendy van Kempen, Esam Alwasete, Erik Kramer en Rolf Captijn.
Rolf Captijn presenteerde het gedicht ‘Angst’, Martijn Nijdeken verwoordde vervreemding in zijn gedicht 'U-baan’ bij werk van Eric Dijkstra en
Marc Broekmans was getroffen door het schilderij van Janny Heinsman, waarbij hij het passende ‘In Zee’ maakte en bracht.
Marijke Kienhuis, die de middag aan elkaar praatte na voorbereidend werk van Igna Geveke, bedreef poëzie bij de kantelende wereld van Frea Lengen’ ‘all parts together’.
De andere Dijkdichters die voordroegen waren Jan Huisman, die met Wendy van Kempen en pianiste Petra Overeem het muzikale intermezzo verzorgde,
en Juul Baars, Petra Meijnen en Anne Graalman. Graalman hield in haar bijdrage ‘Vrouw’ voet bij stuk bij het beeldje Vrouw 2 van Marc Lemair.
Volgend jaar hoopt voorzitter Erik Bijvank van "Kunstuitleen Lelystad’ meer inhoudelijke respons van de kunstenaars op de getoonde poëzie
mogelijk te maken in een ander jaargetijde, waarschijnlijk in de maand oktober.
Op 19 juni traden dijkdichters op in het evenement "Dichters in de Moestuin"
Het waren Anne Graalman, Jan Huisman, Petra Meijnen, Juul Baars, Esam Al Wasete, Rolf
Captijn, Joshua Buijnink en Marc Broekmans.
"Dichters in de Moestuin"is een evenement georganiseerd door de Stichting
"Met inzet lukt alles" en "De Salon".
Dijkdichter Petra Meijnen haalde met haar poëtische lied "zomerse
verzuchting" de finale van Songs of Lelystad, op 28 mei 2022.
De zaal was enthousiast en ze kreeg een goede waardering van de Jury.
Op 19 mei 2022 is na een noodlottig ongeval onze mededichter en oud-secretaris op 74 zeventigjarige leeftijd overleden.
Het bericht van zijn plotseling overlijden heeft ons diep geschokt. De uitvaart van Bert heeft op 28 mei j.l. in het crematorium Lelystad plaatsgevonden.
Wat zullen wij deze nuchtere en veelzijdige markante man gaan missen. Wij wensen als dijkdichters zijn naasten alle mogelijke sterkte.
Project Fotoclub Lelystad en Dijkdichters op Radio Lelystad 23 mei 2022
Op 23 mei 2022 was er een speciale uitzending van de "Maandagavondsalon" gewijd
aan het project van de Lelystadse Fotoclub en de Dijkdichters, waarmee
foto's en gedichten worden gekoppeld. 3 dijkdichters en 3 fotografen
vertelden over de wijze waarop zij hebben samengewerkt zodat er een
boeiende combinatie ontstond tussen foto's en gedichten.
Aan het begin van de uitzending werd aandacht gegeven aan het plotselinge
overlijden van Bert Souman. Zijn fotoprojectmaatje Rinse Dijkstra gedacht
Bert in een korte toespraak en las het gedicht voor dat Bert op basis van
een foto van Rinse had gemaakt.
Op het door de Salon en de Stichting Inzet Lukt Alles geörganiseerde
dichtfestijn "Dichters in de Moestuin" die op de openlucht (in de
Moestuin op het Amsteldiep) werd geörganiseerd, traden 3 dijkdichters op.
Dat waren Jan Huisman, die het publiek trakteerde op een paar
"Frank-Sinatra-achtige" liederen. Hij werd geleid door Joshua Buijnink, die
na de muziek ook nog iets van zijn dichtkunst liet horen. Ook Petra
Meijnen was van de partij met haar gitaar. Zij zong haar zelfgemaakte
liederen die door het publiek in dank werden afgenomen.
Zaterdag 2 april 2022 (10:30 uur) wordt Sunsation in de bieb gehouden met
Jan Gommer (directeur FlevoMeerBibliotheek), Thomas Gerla (stadsdichter Lelystad), Bas Visscher (stadsdichter Urk),
Martine van Kampen (curator Landart Flevoland) en muziek van Gijs Murray.
Presentator: Thom Ummels.
